Zwierzęta
Czyste powietrze, czysta woda, duża rozmaitość siedlisk, niewielka antropopresja to jedne z ważniejszych czynników, dzięki którym fauna Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej jest bogata i różnorodna. Ze względu na leśny charakter parku dominują tu gatunki leśne i eurotypowe (czyli wszędobylskie). Spośród ptaków liczne i pospolite są kowalik, kruk, sójka, orzechówka, kukułka, a także wiele gatunków dzięciołów, sikor, drozdów, łuszczaków, muchołówek i pokrzewek. Natomiast do nielicznych gatunków leśnych należą: siniak, gołąb gniazdujący w dziuplach, czy sowa włochatka. W składzie fauny parku widać pozytywny efekt stosunkowo dużej ilości martwego drewna pozostającego w lesie. Wciąż można tu spotkać rzadkie gatunki chrząszczy kózkowatych tj. zgrzypik twardokrywka, zagwoździk brunatny, czy sichrawa górska, a także wiele innych gatunków bezkręgowców związanych z próchniejącym i rozkładającym się drewnem.
Puszcza Romincka z licznymi kanałkami, strugami i naturalnymi zagłębieniami terenu jest doskonałym siedliskiem bobrów. Bobry tworząc swoje rozlewiska przyczyniają się również do ochrony wielu innych zwierząt związanych z terenami podmokłymi, w tym gatunków chronionych i ginących m.in.: kumaka nizinnego, traszki grzebieniastej, dzięcioła białogrzbietego, bociana czarnego, żurawia, samotnika, smużki, czy rzęsorka rzeczka. Rzeki parku, chociaż niewielkie są zamieszkałe przez ciekawe gatunki ryb: pstrąga, głowacza białopłetwego, słonecznicę, różankę, a także przez minogi.
O dobrej kondycji tutejszych ekosystemów świadczy również bogaty zespół drapieżników. Na terenach otwartych polują krogulce, myszołowy, błotniaki, orliki krzykliwe, a także lisy i tchórze. Nad większymi rzekami można spotkać wydrę, natomiast w lesie – puszczyki, łasice, kuny, jenoty, a także już bardzo nieliczne wilki i rysie.
Magdalena Marzec
