Wody
Cały obszar Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej należy do dorzecza Pregoły. Nieco na południe od Parku przebiega dział wodny, czyli granica między dorzeczem Pregoły i Wisły. Decyduje to o charakterze naszych puszczańskich rzek, które w pobliży działu wodnego mają swoje źródła. Rzeki te cechuje niewielka szerokość, ale wartki nurt, osiągany także poprzez duże nachylenie terenu. Niektóre odcinki mają spadek typowy dla rzek górskich.
Główną rzeką Parku jest Błędzianka (zwana dawniej Romintą, stąd nazwa Puszczy Rominckiej). Wypływa ona z jeziora Wersele, płynie w głębokiej rynnie polodowcowej, a następnie szeroką doliną. Przekracza granicę państwową i dalej jako Krasnaja uchodzi do Pisy, a z nią do Pregoły. Najważniejszymi dopływami Błędzianki są Bludzia i Żytkiejmska Struga. Obie malowniczo przemierzają leśne ostępy. Z pozostałych rzek należy wymienić Czerwoną Strugę, Jarkę, Pstrążną i Czarną. Wszystkie rzeki są ostojami bobrów i innych chronionych gatunków. Dzięki obecności bobrów w Parku mamy dużo rozlewisk. Dopełniają one system licznych, niewielkich śródpolnych i śródleśnych oczek wytopiskowych, czasem o dystroficznym charakterze.
Z większych jezior Parku należy wymienić Ostrówek, Rakówek i Jezioro Gołdap (największe, przedzielone granicą państwową). W otulinie Parku położone są wytopiskowe jeziora Linowo, Pobłędzie, Tobellus Mały i Duży oraz rynnowe Jezioro Czarne i Przerośl.
(an)
