Historia
Wartości krajobrazowe Parku niewątpliwie wzbogacają liczne obiekty dziedzictwa kulturowego, składają się na nie:
– obiekty architektury (zabytkowe budowle sakralne, budynki mieszkalne i gospodarcze z XIX w., budowle przemysłowe oraz użytecznooeci publicznej),
– założenia i układy przestrzenne; (zespoły dworsko-pałacowe, zabytkowe założenia zieleni),
– obiekty historyczne; (stanowiska archeologiczne głównie z okresu późnego średniowiecza),
– miejsca pamięci narodowej.
Atrakcyjność kulturowa parku wiąże się zarówno z przeszłością historyczną tego obszaru, jak i połączenia reliktów architektury z interesującym krajobrazem rozpatrywanym w kategoriach przemian kultury i gospodarki na tych cennych przyrodniczo terenach. We współczesnej turystyce właśnie zlepek cech, różnorodność rodzajowa walorów turystycznych i możliwość ich wielostronnego wykorzystania turystycznego, stanowią ważne kryteria atrakcyjności turystycznej regionu i miejscowości. Powodem takiej tendencji w ocenie uwarunkowań rozwojowych turystyki są coraz silniej występujące w światowej turystyce zrównoważonej trendy łączenia celów wypoczynkowych z poznawczymi i aktywny stosunek do odwiedzanego środowiska.
Więcej informacji związanych z historią regionu w którym leży nasz Park można odnaleźć w „Przewodniku kulturowym Welskiego Parku Krajobrazowego” oraz w „Przewodniku po zabytkach kultury materialnej Welskiego Parku Krajobrazowego”.
Do pobrania:
„Przewodnik kulturowy po Welskim Parku Krajobrazowym” – pobierz (.pdf)
„Przewodnik po zabytkach kultury materialnej Welskiego Parku Krajobrazowego”. – pobierz (.pdf)
